Bedrijfscultuur, weet jij wat ervan je verwacht wordt?

Onlangs heb ik een column gelezen van Ben Tiggelaar met de titel: aan bedrijfscultuur bouwen, juist nu. Daarin haalde hij een onderzoek aan van Donald Sull en collega’s waaruit blijkt, dat wat men officieel uit over de bedrijfscultuur  verschilt met wat men waarneemt in de praktijk. Nu men door Corona veel thuis werkt en online contacten heeft met collega’s, klanten en toeleveranciers wordt het nog meer duidelijk dat het soms twee verschillende werelden zijn. Bedrijfscultuur, weet jij wat er van je verwacht wordt?

Ongeschreven regels

Bedrijfscultuur komt voort uit de waarden die een bedrijf naleeft. Maak maar eens een vertaling van je missie en visie in concreet gedrag. Dat is een uitdaging. Mooi dat Ben Tiggelaar in zijn column een oproep doet om dit eens onder de loep te nemen en duidelijk te maken. Tijdens deze Corona-tijd waarin iedereen te maken kreeg met thuiswerken, kwamen er zeker vragen wat hoor je wel of niet te doen. Ineens bleek men zich thuis toch anders te kleden en te gedragen. Was dat wel gewenst? Al deze ongeschreven regels zijn voor mensen dus onduidelijk. Zeker voor medewerkers met autisme en dat kan behoorlijk veel stress geven. Sommigen zullen zien hoe collega’s zich gedragen en doen het na maar weten niet ‘het waarom’. Anderen zullen het niet opmerken en zullen zich naar beste weten gedragen zoals zij denken het goed te doen. Maar weten niet of dat ook zo is en dat kan weer stress veroorzaken. Heel vaak weten medewerkers niet waarom zaken op een bepaalde manier opgepakt of afgehandeld dienen te worden. Zo doen we het nu eenmaal…

Inwerken

Het zou goed zijn als bedrijven hieraan nog meer aandacht  besteden bij het inwerken van mensen. Jij zou het toch ook fijn hebben gevonden als je verteld was wat het bedrijf onder klantvriendelijkheid verstaat. Of hoe jij respectvol een klacht hoort af te handelen, of niet? Deze containerbegrippen als klantvriendelijkheid, innovatief, goede samenwerking zijn vaag en op heel veel manieren in te vullen.

Concreter

Tiggelaar zegt in zijn column ‘Wie serieus werk wil maken van cultuur, moet een stuk concreter worden’.

En dat is nu precies wat een medewerker met autisme nodig heeft. Het is voor iedereen fijn om hier duidelijkheid over te krijgen. Wat doe je wel, wat doe je niet en wat wil het bedrijf in ieder geval zien. Maak al die containerbegrippen concreter!

Neem de tijd

Een oproep aan bedrijven die zich na deze column over de bedrijfscultuur buigen en daar duidelijke gedragingen aan gaan koppelen. Neem de tijd om je collega’s met autisme hierover te informeren en het waarom toe te lichten. Ga ervan uit dat niet alles wat jij als werkgever/manager vanzelfsprekend vindt de ander dat ook vindt.

Bovendien als iemand ander gedrag moet gaan vertonen heeft dat tijd nodig (ongeacht of er sprake is van autisme). En zeker bij mensen met autisme.

Bedenk ook of bij het thuiswerken er wat meer specifieke gedragingen verwacht worden.

Tip

Als er nu toch energie gestopt wordt in de bedrijfscultuur en het daarbij behorende gedrag en communicatie, neem dit dan op als vast onderdeel van het inwerken van nieuwe collega’s. Vooral bij collega’s met (vermoeden van) autisme. Het geeft duidelijkheid, minder irritatie en veel minder stress voor alle betrokkenen.

Lees ook Neem je collega mee in het proces

Wat zou het JOU opleveren als de bedrijfscultuur concreet gemaakt wordt?

Een goede start!

De zomervakantie is weer voorbij. De scholen en universiteiten zijn weer begonnen. Voor sommigen kon de vakantie niet lang genoeg duren en voor anderen is het goed dat het dagelijkse ritme weer wordt opgepakt. En hoe maak je nu een goede start?

Stress

Maar wat wordt het nieuwe dagelijkse ritme, dat is de grote vraag voor mensen met autisme.

Tips voor een goede start voor studenten

Gefeliciteerd, je hebt je middelbare school diploma gehaald en nu ga je een nieuwe opleiding volgen. Leuk en spannend tegelijk.

Bij een vervolgopleiding gaat het heel anders dan op de middelbare school. Het grootste verschil is dat er meer zelfstandigheid van je wordt verwacht. Men verwacht ook meer discipline van jou om opdrachten te maken.

Hier kan je best wel wat steun bij gebruiken. Of het nu steun is van de opleiding of van thuis. Heb je tijdens je middelbare school ondersteuning gehad, blijf die dan tijdens je studie ook gebruiken. Voor een goede start volgen hier een aantal tips.

Accepteer ondersteuning vooral in het begin van het studiejaar

Accepteer ondersteuning bijvoorbeeld bij

• het gewend raken aan de elektronische leeromgeving (er bestaan verschillende systemen zoals Usis, SharePoint, Bright Space),
• gewend raken aan je rooster en waar je roosterwijzigingen kunt bekijken.
• het plannen en organiseren van leerwerk en praktische opdrachten.
• het lezen en beantwoorden van je studentenmails, zodat je geen informatie mist.

Maak zo snel mogelijk een afspraak met je mentor/ studieadviseur/ studiecoach om kennis te maken

Maak zo snel mogelijk een afspraak. Dit geldt met name voor de studenten die wel willen vertellen dat zij autisme hebben. Bespreek met je ouders, begeleider of coach welke punten belangrijk zijn om te vertellen. Neem gerust een ouder of begeleider mee naar het kennismakingsgesprek met je mentor. Vraag je mentor wel of het goed is.

• bespreek of de mentor de andere docenten over jouw autisme mag inlichten of niet (bepaal of dit nuttig voor je is).
• vertel je mentor waar hij/zij aan kan merken dat je autisme hebt.
• vertel je mentor ook waar jij last denkt te krijgen  bij je studie.
• vraag of je met jouw vragen bij de mentor terecht kunt of dat je daarvoor naar de decaan/studieadviseur moet gaan.
• vraag hoe je de mentor het beste kunt bereiken, via mail, sms of telefoon?
• misschien vind jij het wel prettig om de eerste weken afspraken te maken om te bespreken of je alles goed hebt begrepen. Vraag of het mogelijk is.

Bekijk ook nog eens “Schakel om van middelbare school naar vervolg opleiding” om te zien wat voor jou belangrijk is om in het begin van het studiejaar te regelen of uit te zoeken.

Bekijk ook trainingen voor studenten:

• Snel leren = Leuk leren
• Actief leren leren

Succes en een leerzaam studiejaar!

Help met een goede start, tips voor docenten

Help met een goede start

Studenten met autisme zijn stuk voor stuk individuen. Zij beschikken over veel talenten en kwaliteiten zoals veel andere studenten. Toch kunnen zij tijdens hun studie last hebben van zaken die voor anderen als vanzelfsprekend zijn. Natuurlijk zijn er mensen met autisme die succesvol studeren en werken zonder al te veel problemen net als studenten zonder autisme.

Uit onderzoek is gebleken dat mensen met autisme zowel op de werkvloer als tijdens hun school- en studietijd vooral succesvol kunnen worden als zij op bepaalde momenten ondersteund worden. Cruciaal is een vast aanspreekpunt! Iemand die op de hoogte is van de omstandigheden. Iemand waar een vertrouwensband mee is. Help met een goede start.

De begintijd van de nieuwe studie vraagt veel energie

Mijn algemene tip voor mentoren/studieadviseurs met studenten met autisme, neem zelf het initiatief om de student uit te nodigen. Besef dat het voor studenten met autisme een heel lastige stap is om zelf de afspraak te maken om te vertellen dat zij autisme hebben. Het praten over zichzelf is vaak een hele opgave en geeft stress. Er komt sowieso veel op hen af, net zoals het voor studenten zonder autisme een heel intensieve periode is. Je kunt je voorstellen dat het voor iemand met autisme veel energie kost.

Als je meteen aan het begin van het studiejaar actie onderneemt, heb je snel in de gaten waar studenten eventueel problemen ondervinden. Kom je er na een maand of later achter, is de achterstand meestal al zo groot dat de motivatie om door te gaan ontbreekt bij de student.

Tips voor een goede start van studenten met autisme

1. Nodig de student zo snel mogelijk uit voor een gesprek om kennis te maken en te vragen wat jij voor de student kunt betekenen. Wat de student denkt nodig te hebben om succesvol te kunnen studeren. Misschien heeft de student al een gesprek met de decaan hierover gevoerd. Zorg dan dat hierover geïnformeerd wordt en weet wat er is afgesproken.

• Geef aan dat voor het kennismakingsgesprek eventueel een ouder of begeleider mee kan komen. Je krijgt dan een goed beeld van wat er speelt en je kunt duidelijke afspraken maken. Het is bekend dat op HBO- en Universitair niveau men enkel met de studenten spreekt. Ik adviseer om voor mensen met autisme hiervan af te wijken. Sommige studenten kunnen moeilijk onder woorden brengen wat belangrijk is in hun ondersteuning. Of hebben zelf nog geen goed beeld wat hun autisme voor hen en hun omgeving betekent.

• Vertel hoe de student jou kan bereiken en geef vooral aan in hoeveel tijd een student antwoord van je kan ontvangen. Iedere school heeft zijn eigen mailetiquette. Geef die duidelijkheid, dat voorkomt veel onbegrip.

• Vertel met welke vragen en zaken  de student bij jou  terecht kan en hoe hij/zij jou kan bereiken. Wees duidelijk hoe jij wilt dat de student met jou communiceert en wat hij/zij van jou kan verwachten.

• Plan de eerste weken (een kwartier kan soms voldoende zijn) gesprekken om te checken of de student alle benodigde informatie kan vinden, ingelogd is op de juiste sites, ingeschreven is voor de juiste vakken.

• Kun jij niet de vaste vertrouwenspersoon worden omdat de opleiding/instelling het anders geregeld heeft, geef dan aan waar de student met zijn vragen naar toe kan gaan.

• Begeleid de student naar de bewuste persoon, of maak online de connectie tussen de bewuste persoon met de student. Geef ook aan waarom je hem/haar voorstelt. Dit is heel behulpzaam voor de student omdat hij/zij zelf niet weer een nieuwe drempel over moeten.

Beloof alleen zaken die je echt waar kunt maken!

Een mooi studiejaar gewenst!

Bekijk ook:

mijn blog Interesse, de sleutel van contact maken

Schakel om naar doelgerichte gesprekken.

Go Slow!

Volgende week begint weer het nieuwe studiejaar. Voor de eerstejaarsstudenten begint een nieuwe fase in hun leven. Voor studenten met autisme is dit een nieuw schakelmoment. Schakelmoment zijn momenten waarin veel verandert en waarin men weer moet wennen aan, in dit geval, de nieuwe locatie, nieuwe docenten, nieuwe medestudenten, nieuwe regels. Dit soort momenten kosten de mensen met autisme vaak enorm veel energie.

Wat betekent vakantie voor jou?

Wat betekent vakantie voor jou? Lekker niets doen? Nieuwe dingen leren? Vreemde oorden bezoeken? Zon, zee en strand? Uit eten gaan? Of gewoon geen wekker zetten? Zoveel mensen, zoveel andere invullingen.

In vorige blogs heb ik al geschreven over de ervaringen van Geert*. Wat betekent vakantie voor Geert? Hij ervaart het allereerst als ontregelend op het werk. Bovendien duurt de vakantieperiode best wel lang. Het begint half juli en eindigt ergens in september. De meeste collega’s zijn in juli en augustus op vakantie en er zijn weinig mensen aanwezig. Het is ontregelend omdat je niet op een gewone manier je werk en je overleggen kan doen. De continuïteit is weg. Veel mensen kijken uit naar de vakantie. Is dat ook bij jou zo? Wat betekent vakantie voor jou?

Ritme

Voor Geert verstoort de vakantieperiode vooral zijn werk- en privé ritme. Op het werk vervallen bepaalde overleggen. De voortgang en de aanwezigen zijn anders. Het gewone ritme is weg.

Geert heeft een paar jaar geleden besloten om tijdens de vakantieperiode van zijn collega’s ook vakantie te nemen. Hij heeft er dan geen last van dat bepaalde zaken niet doorgaan of dat hij zijn vragen niet kan stellen. Hij vindt het lastig om in de vakantie zijn ritme van opstaan los te laten want hij is bang dat zijn dagen dan zomaar voorbij zijn.

Sinds hij vakantie neemt, boekt hij groepsreizen bij Flow Reizen. Zo is hij al op verschillende plekken op de wereld geweest. Het zijn actieve en culturele groepsreizen met een goede structuur en mensen zoals hij die niet altijd op een praatje zitten te wachten.

Corona

Door het Corona virus zijn de zomerreizen allemaal geannuleerd. Voor Geert natuurlijk ook een teleurstelling maar de vraag voor hem kwam: “moet ik dan wel vakantie nemen?”

Wat betekent vakantie voor Geert: het ontlopen van de onrustige en onduidelijke periode met vakantie nemende collega’s.

Gesprekken

Verder hielpen zijn vakantiereizen hem bij het voeren van ‘gesprekken over de vakantie ervaringen’. Dit soort gesprekken zijn niet echt zijn ‘ding’. Hij vindt het moeilijk om zijn aandacht erbij te houden als een collega uitvoerig over zijn/haar vakantie vertelt. Bovendien kan hij zich moeilijk voorstellen dat een collega het interessant vindt wat hij heeft gezien en gedaan tijdens zijn vakantie.

Vakantie

Het woord vakantie alleen al geeft Geert de nodige hoofdbrekens en stress. Bedenken wat hij nu gaat doen met de vrije tijd en wat aan ritme vasthouden en wat loslaten? Wat betekent vakantie voor jou? Betekent het ook uitrusten en doe je dat ook tijdens je vakantie of geeft het jou ook stress? Stress omdat je moet pakken (keuzes maken, op tijd een vliegtuig of boot halen, B&B/campings en/of hotels boeken, huis schoon achterlaten, alles van de nieuwe omgeving zien, etc.) Of is het een periode voor jou van lekker luieren, ritme van de normale werkweek loslaten, boeken lezen, wandelen, fietsen, lichamelijke activiteiten doen waar je normaal gesproken geen tijd voor hebt.

Bij tanken

Dat een vakantie ook kan dienen om bij te tanken is een onwennig concept voor Geert. Het liefst gaat hij door om in een ritme te blijven. Hij is erg bang voor het wegvallen van zijn dagelijkse routines. Misschien nog meer de vrees hoe die routines weer op te pakken. Uit het verleden weet hij dat hij erg veel moeite had om aan de slag te gaan als er meer dan 2 vrije dagen waren.

Zoals veel mensen zeggen dat zij tijdens hun vakantie kunnen ont-stressen, geeft vakantie voor een aantal mensen met autisme juist stress. Keuzestress, vrije tijd invullen, wegvallen van ritmes, nieuwe dingen/plekken ontdekken(als mensen op reis gaan), opstarten na de vrije dagen, organiseren van vertrekken en reizen.

Time out

Ook voor Geert is het goed om even een time out te nemen om zich te ontspannen. We hebben geïnventariseerd waar hij zich het meest zorgen om maakt tijdens en na zijn vakantieperiode. Samen hebben we hier invulling aan gegeven en zo heeft hij zicht op een voor hem een duidelijke vakantieperiode en wat hij wil doen en ondernemen.

Ook hebben we gesprekken gevoerd over na de vakantie. De ‘onzinnige gesprekken’, zoals hij die noemt, want wat heb je nu te vertellen als je niet weggaat? Daar zat hij ook over in.

Tips voor collega’s met en zonder autisme

Help elkaar met de vakantieperiodes.

• Realiseer je dat niet iedereen is zoals jij. Iedereen heeft andere behoeftes ook wat betreft vakanties. Wat betekent vakantie voor jou en wat voor de ander?
• Bedenk dat voor sommige mensen vakantie nemen ingewikkeld(er) is.
• Weet dat de vakantie voor mensen het moment is waar een jaar lang naar uitgekeken wordt. Voor hen is het belangrijk.
• Houd er rekening mee dat mensen het lastig(er) kunnen vinden met het opstarten na een vakantieperiode dan jijzelf.
• Stem je af op je collega’s, niet iedereen vindt het prettig om over zijn/haar vakantie te praten (werk = werk & privé = privé) of zijn geïnteresseerd in gedetailleerde vakantie belevenissen. Voor anderen is het heel belangrijk om het een en ander te vertellen. Zorg voor balans in luisteren en vertellen.
• Besef je dat iedereen anders is en dat iedereen andere behoeftes heeft, houd daar rekening mee (ongeacht of iemand autisme heeft of niet).

* Geert is niet een bestaand persoon  (de ervaringen van mensen die ik coach heb ik samengebracht in de niet bestaande persoon Geert).

Lees ook Time out, het belangrijkste item op je planning.

Stress wat doet het met ons brein?

Iedereen is moe

Iedereen is moe.

Iedereen is moe, merk ik ook dit jaar weer op, studenten en docenten.. Normaal gesproken is deze periode van het jaar sowieso rommelig. Veel studenten met autisme hebben last van al die vrije dagen. Pasen, Koningsdag, Hemelvaart en Pinksteren gooien de dagelijkse structuur behoorlijk omver. Het kost hun erg veel energie om steeds weer op te starten.

Nu was de structuur al goed verstoord door de intelligente lockdown. Dit betekende al het onderwijs online. Bij sommige onderwijsinstellingen verliep de omschakeling soepel. Bij andere erg rommelig.

Vooral de aanloop naar de tentamens verliep chaotisch met elke keer andere instructies over de tentamens. Die onduidelijkheid heeft veel stress gegeven vooral bij mijn studenten met autisme.

Voor veel studenten met autisme was het wegvallen van het reizen een enorm pluspunt. Het reizen met openbaar vervoer vraagt veel energie. (zie reizen en de impact op studeren).Het bekijken van colleges in eigen tempo (als ze van te voren waren opgenomen) was erg fijn.

Studie is studie, thuis is thuis

Tegelijkertijd bleek het voor veel studenten een enorme uitdaging te zijn om zelf structuur aan te brengen in hun dagen. Een goed dag- en nachtritme en een goed studieritme aan te houden bleek niet voor iedereen vanzelfsprekend. Na een aantal weken hadden velen een structuur gevonden en de discipline om thuis te studeren. Terwijl de meesten voorheen elders studeerden en zeker niet thuis. Het vergde energie en doorzettingsvermogen.

Gewacht op duidelijkheid

De afgelopen weken hebben zij veel gewacht op duidelijkheid, gewacht op goede instructies voor groepswerk, gewacht op duidelijke communicatie, meerdere en verschillende instructies ontvangen hoe een tentamen zou verlopen. Soms 2,5 weken gewacht op antwoord op hun vragen aan mentoren, decanen of studieadviseurs (deze voorbeelden komen uit de ervaringen van mijn studenten). Hierdoor veel frustratie en stress.

Geen fysieke colleges meer

Het studieritme aanhouden werd steeds lastiger met al die extra vrije dagen. Toen op een zeker moment het ook duidelijk werd dat er dit studiejaar geen fysieke colleges meer komen, zakte de moed bij veel studenten in de schoenen.

Nu is ook bekend dat veel studies in het nieuwe collegejaar online verder gaan. Een aantal studenten waren na deze bekendmaking niet meer gemotiveerd en hadden moeite om door te gaan. Aan het begin van de lockdown heeft een aantal studenten even gedacht:” ik stop er dit jaar mee. Ik heb genoeg van al dat ‘gedoe’ en ga volgend jaar gewoon weer van start”. Maar ja, volgend jaar gaat door op de zelfde manier door dus de teleurstelling is groot.

Krachtsinspanning

Zij hebben hun uiterste best gedaan om zich aan te passen aan de nieuwe situatie. Sommigen hadden een aantal weken nodig om weer in het ritme te komen. Ze zijn nu moe van het ‘veranderen’ en het vooruitzicht zo verder te moeten gaan volgend jaar met hun studie helpt niet enthousiast de studie activiteiten voort te zetten. Het vergt krachtsinspanning.

Docenten zijn ook moe

We begrijpen dat de hogescholen en universiteiten er van alles aan doen om het onderwijs op de een op andere manier voort te zetten. Het vraagt van de docenten een enorme inspanning. Dat niet alles meteen goed verloopt, daar heeft iedereen begrip voor.

De docenten zijn ook moe, heel begrijpelijk. En de klus is nog niet geklaard. Ze moeten nu ook een verandering aanbrengen in het onderwijsmateriaal van het eerste semester van studiejaar 2020-2021. De studenten moeten wat langer wachten op antwoord op hun vragen en op duidelijkheid over de tentamens. Soms vraagt de docent wat meer geduld en begrip van de student omdat het een bijzondere tijd is. Ook hier willen ze aan meewerken.

Begrip voor stress

Nu wil ik begrip vragen voor de studenten met autisme. Voor de meesten geeft onduidelijkheid veel stress. Stress werkt door op alle terreinen. Dus deze studiestress heeft ook invloed op privézaken. Sommige studenten hebben bij aanvang van de studie aangegeven dat zij autisme hebben. Zij hebben in het gesprek met decanen, studieadviseurs en mentoren aangegeven dat regelmatig gesprekken met hen zeer behulpzaam is om stress te voorkomen. Met deze gesprekken weten ze dat ze een vangnet hebben. Dat zij er niet alleen voor staan.

Laten we het anders doen

Ik vraag de decanen en studieadviseurs of zij extra aandacht aan deze groep studenten willen geven in deze tijd. Normaal gesproken wordt verwacht dat de student ZELF initiatief neemt om contact op te nemen met de decanen, studieadviseurs en mentoren. Nu alles ‘anders’ is, we spreken ten slotte ook over het ‘nieuwe normaal’, laten we dan nu ook de regels ‘ANDERS’ oppakken. Het zou fijn zijn als de decanen, studieadviseurs en mentoren ZELF contact opnemen met deze groep studenten. Voor veel van deze studenten is het lastig om ‘hulp te vragen’ ( zie help hulp vragen) of te spreken over dingen die je niet goed afgaan. Wat fijn is het dan als iemand je tegemoet komt.

Impact

Ook de stage- en afstudeerbegeleiders roep ik op om deze groep studenten extra te steunen en te benaderen. Realiseer je dat voor sommigen de lockdown een grote impact heeft. Denk eens aan stages en afstuderen. Niet alle stages konden doorgaan, veel zijn afgebroken. Of afstudeeropdrachten die niet gestart konden worden en waardoor een behoorlijke studievertraging is opgelopen met alle gevolgen van dien. Het blijkt dat de bedrijven nu nog niet kunnen nadenken over stagiaires voor aankomende september. Ik hoef niet uit te leggen hoeveel stress dit geeft, dit begrijpt iedereen, of niet?

Bedanken

De decanen, studieadviseurs en mentoren die ZELF de contacten met deze groep studenten onderhouden wil ik bedanken. Het gevoel er niet alleen voor te staan, houdt deze studenten op de been. Als je bij aanvang van je studie te horen hebt gekregen dat deze mensen je contactpersonen zijn, is het geweldig om te ervaren dat ze er echt voor je zijn en dat je gesteund wordt. Ik zie de impact op mijn studenten waar dat gebeurt.

Echt, aandacht werkt!

Tips voor thuiswerken

Tips voor thuiswerken om de Coronatijd zo goed mogelijk door te komen. Het is voor iedereen wennen. Voor de een zal het makkelijker zijn dan voor de ander. Minder reiszen kan bijvoorbeeld voor een werknemer met autisme een geweldige opluchting geven. Terwijl de ander het lastig vindt om los te komen van zijn/haar werk omdat je zowel privé als werk in dezelfde ruimte bent en blijft. Voor hen was reizen de manier om afstand van het werk te nemen en om te schakelen naar de privé situatie.

Bekijk ook het blog privé en werk gescheiden houden is een lastige klus

Privé en werk gescheiden houden is een lastige klus.

Dinsdag hebben we gehoord dat het ‘thuiswerken’ nog steeds aan de orde is. Voor Geert (is niet zijn echte naam) was het een grote teleurstelling. Net als heel veel Nederlanders had hij gehoopt weer op kantoor te kunnen werken. Na de eerste week van thuiswerken was hij van de schrik bekomen en had hij in de tweede week wel een soort ritme gevonden. Het was nu na 5 weken tijd wel lastig geworden. Vooral privé en werk gescheiden te houden is voor hem een lastige klus.

De mensen die ik coach (zowel studenten als werknemers met autisme) willen graag privé en werk/studie gescheiden houden. Dat is overzichtelijk. Zoals iemand tegen mij eens zei: “op werk ben ik voortdurend alert en thuis kan ik op de automatische piloot.” Geert heeft ook altijd privé en werk gescheiden willen houden. En nu gaat het niet meer.

Geert vertelde dat hij het meeste last heeft van het omschakelen. Dat lukt niet goed. Nu er niet zoveel meer op een dag gebeurt, zit hij vaak na zijn werktijd nog met werk in zijn hoofd.

Ritme en rituelen

We hebben met elkaar gesproken over de ritmes en rituelen die hij had voordat het thuiswerken van ons gevraagd werd. Ritmes en rituelen vindt ons brein prettig. Ons brein gaat voor het gemak en wil duidelijke signalen.

We hebben zijn thuissituatie nog eens goed bekeken hoe we die kunnen inrichten zodat er echt een aparte werkplek is. We hebben zijn rituelen (gewoonten) van voor de COVID-19 situatie in kaart gebracht. En samen hebben we gekeken hoe we die weer kunnen inpassen in deze nieuwe situatie van thuiswerken.

Geef signalen aan jezelf en aan je brein

Het belangrijkste wat Geert gaat doen is een duidelijke start en een duidelijk einde van een werkdag maken. Zo geeft hij aan zichzelf , dus aan zijn brein het signaal starten en stoppen. De rituelen/gewoonten die Geert had voor het thuiswerken gaat hij voor een deel weer terugbrengen om zo weer meer rust in zijn hoofd te krijgen. Hopelijk wordt privé dan ook weer meer privé.

Tips

Hier onder vind je tips wat je kan doen om meer privé en werk gescheiden te houden. Na 6 weken thuiswerken is het wel weer eens leuk om te kijken hoe doe ik het ? Wat werkt goed voor mij en wat kan ik nog aanpassen zodat ik privé en werk kan scheiden.

Meer tips voor thuiswerken

Virtuele Vrijdag Borrel, wat wordt er van je verwacht?

Virtuele Vrijdag Borrel, wat wordt er van je verwacht?

Een week geleden heb ik een oud-student gesproken die inmiddels een aantal jaar werkzaam is in een groot IT-bedrijf. Voor het blog noem ik hem Geert (is niet zijn werkelijke naam). Ik vroeg hem hoe hij deze tijd van thuiswerken ervaart. Hoe hij zijn dagen vorm geeft. De komende tijd zal ik meer van zijn ervaringen delen. Vandaag gaat het over de aankondiging van de Virtuele Vrijdag Borrel.

Autisme vriendelijk en duidelijk

Geert vindt het thuiswerken op een bepaalde manier wel prettig. Afstand houden, geen lichamelijk contact, het vermijden van sociale gebeurtenissen en rust op straat. De boodschap is duidelijk “Blijf thuis”. Op een bepaalde manier ervaart hij het als autisme vriendelijk. Het digitaal communiceren verliep ook goed. Maar…. , zoals hij zei, is dit niet optimaal om dit lange tijd te doen. Ik mis wel het echte contact met mijn collega’s.

Behoefte aan contact

Het is een misvatting dat mensen met autisme geen behoefte hebben aan contact. Ze willen wel graag een onderdeel van een afdeling zijn, vrienden hebben, erbij horen. Die behoefte verschilt qua intensiteit van persoon tot persoon, net zoals het verschilt bij mensen zonder autisme.

Het aangaan van de contacten of het contact onderhouden is voor veel personen met autisme lastig. Sommigen weten niet goed hoe je de communicatie start bij een sociale gebeurtenis. En het niet weten, zich ongemakkelijk voelen in dit soort situaties maakt dat zij deze sociale bijeenkomsten liever mijden. Terwijl de wens van erbij horen nog steeds aanwezig is. Het kan dus erg gecompliceerd zijn.

Virtuele Vrijdag Borrel, wat wordt er van je verwacht? -> STRESS

Vorige week was er een stress moment bij Geert. De leidinggevende had het volgende idee gelanceerd om de band met het team te verstevigen: een Virtuele Vrijdag Borrel met de collega’s en een pub quiz!

Daar begon de stress bij Geert op te lopen. Zijn gedachten gingen razend snel:

• Is het verplicht (normaal werk ik niet op vrijdag)?
• En als ik wel meedoe, moet ik dan iets te drinken bij me hebben?
• Wat wordt er van me verwacht als ik er aan deelneem?
• Moet ik iets vertellen?
• Wat zullen ze zeggen als ik er niet aan deelneem?
• Pub quiz, wat is dat? Moet ik me hierop voorbereiden? Is het verplicht om mee te doen (ik houd niet van spelletjes)?

Wat zou je doen als het wel op jouw werkdag is

Hoe langer we hierover spraken, des te meer vragen er kwamen. We hebben gesproken over ‘wat zou je doen als het wel op een werkdag van jou zou plaatsvinden’? Dan was het voor Geert makkelijker om er aan deel te nemen. Het hoort dan bij het werk. Geert gaf aan dat hij het ook wel leuk zou vinden om van een paar collega’s te horen hoe zij nu hun werk indelen. Bovendien was hij ook bang dat hij iets belangrijks zou missen als hij er niet aan deelneemt, bijvoorbeeld een belangrijke boodschap van zijn leidinggevende.

Bespreken

We hebben een uitgebreid gesprek gevoerd over de Virtuele Vrijdag Borrel. Ik heb hem geadviseerd zijn vragen te bespreken met een collega. Hij heeft tenslotte zijn leidinggevende een mail gestuurd waarin hij zijn gedachten heeft toegelicht. Hij heeft hem gevraagd of hij hem antwoorden op zijn vragen wilde sturen zodat hij wist wat hij kon verwachten zodat hij dan een beslissing kan nemen.

Geert heeft inderdaad op al zijn vragen een antwoord gekregen per mail. Zijn leidinggevende heeft hem later nog gebeld om te zeggen dat het goed is dat hij heeft aangegeven dat dit in eerste instantie stress gaf, daar had hij nog nooit over nagedacht.

Op deze manier hebben Geert en zijn leidinggevende elkaar weer beter leren kennen. Geert heeft aan de Virtuele Vrijdag Borrel meegedaan en meteen gezegd dat hij dat niet steeds gaat doen op zijn vrije dag.

Tips voor collega’s met autisme:

Schrijf al je gedachten op die door dit soort voorstellen bij je opkomen. Verwoord het in een mail naar of bespreek het met een collega of je leidinggevende. Neem pas een besluit als je antwoorden hebt op je vragen. Vraag om duidelijkheid.

Tips voor collega’s zonder autisme

Indien er creatieve ideeën zijn om elkaar virtueel te ontmoeten, informeer jouw collega’s met autisme wat de bedoeling is, wat er van hen verwacht wordt. Geef extra duidelijkheid. Wat voor jou vanzelfsprekend of leuk is, wil niet zeggen dat een ander dat ook zo ervaart.

Ook op het moment van samenkomen, kan een extra berichtje behulpzaam zijn om iemand eraan te herinneren of te helpen toch deel te nemen. Want realiseer je: het moment zelf kan als spannend ervaren worden. En dan is het fijn als je een steuntje in de rug krijgt.

Buddy

Misschien is een vaste collega ‘ buddy’ voor dit soort zaken wel heel prettig. Zo weet de collega met autisme bij wie hij direct terecht kan met zijn vragen. Je leert elkaar ook goed kennen en dan kan je ook goed helpen. Dat scheelt weer een hoop stress en dat komt iedereen ten goede!

Lees ook het blog Stress wat doet het met ons brein