Een goede start!

De zomervakantie is weer voorbij. De scholen en universiteiten zijn weer begonnen. Voor sommigen kon de vakantie niet lang genoeg duren en voor anderen is het goed dat het dagelijkse ritme weer wordt opgepakt. En hoe maak je nu een goede start?

Stress

Maar wat wordt het nieuwe dagelijkse ritme, dat is de grote vraag voor mensen met autisme.

Help met een goede start, tips voor docenten

Help met een goede start

Studenten met autisme zijn stuk voor stuk individuen. Zij beschikken over veel talenten en kwaliteiten zoals veel andere studenten. Toch kunnen zij tijdens hun studie last hebben van zaken die voor anderen als vanzelfsprekend zijn. Natuurlijk zijn er mensen met autisme die succesvol studeren en werken zonder al te veel problemen net als studenten zonder autisme.

Uit onderzoek is gebleken dat mensen met autisme zowel op de werkvloer als tijdens hun school- en studietijd vooral succesvol kunnen worden als zij op bepaalde momenten ondersteund worden. Cruciaal is een vast aanspreekpunt! Iemand die op de hoogte is van de omstandigheden. Iemand waar een vertrouwensband mee is. Help met een goede start.

De begintijd van de nieuwe studie vraagt veel energie

Mijn algemene tip voor mentoren/studieadviseurs met studenten met autisme, neem zelf het initiatief om de student uit te nodigen. Besef dat het voor studenten met autisme een heel lastige stap is om zelf de afspraak te maken om te vertellen dat zij autisme hebben. Het praten over zichzelf is vaak een hele opgave en geeft stress. Er komt sowieso veel op hen af, net zoals het voor studenten zonder autisme een heel intensieve periode is. Je kunt je voorstellen dat het voor iemand met autisme veel energie kost.

Als je meteen aan het begin van het studiejaar actie onderneemt, heb je snel in de gaten waar studenten eventueel problemen ondervinden. Kom je er na een maand of later achter, is de achterstand meestal al zo groot dat de motivatie om door te gaan ontbreekt bij de student.

Tips voor een goede start van studenten met autisme

1. Nodig de student zo snel mogelijk uit voor een gesprek om kennis te maken en te vragen wat jij voor de student kunt betekenen. Wat de student denkt nodig te hebben om succesvol te kunnen studeren. Misschien heeft de student al een gesprek met de decaan hierover gevoerd. Zorg dan dat hierover geïnformeerd wordt en weet wat er is afgesproken.

• Geef aan dat voor het kennismakingsgesprek eventueel een ouder of begeleider mee kan komen. Je krijgt dan een goed beeld van wat er speelt en je kunt duidelijke afspraken maken. Het is bekend dat op HBO- en Universitair niveau men enkel met de studenten spreekt. Ik adviseer om voor mensen met autisme hiervan af te wijken. Sommige studenten kunnen moeilijk onder woorden brengen wat belangrijk is in hun ondersteuning. Of hebben zelf nog geen goed beeld wat hun autisme voor hen en hun omgeving betekent.

• Vertel hoe de student jou kan bereiken en geef vooral aan in hoeveel tijd een student antwoord van je kan ontvangen. Iedere school heeft zijn eigen mailetiquette. Geef die duidelijkheid, dat voorkomt veel onbegrip.

• Vertel met welke vragen en zaken  de student bij jou  terecht kan en hoe hij/zij jou kan bereiken. Wees duidelijk hoe jij wilt dat de student met jou communiceert en wat hij/zij van jou kan verwachten.

• Plan de eerste weken (een kwartier kan soms voldoende zijn) gesprekken om te checken of de student alle benodigde informatie kan vinden, ingelogd is op de juiste sites, ingeschreven is voor de juiste vakken.

• Kun jij niet de vaste vertrouwenspersoon worden omdat de opleiding/instelling het anders geregeld heeft, geef dan aan waar de student met zijn vragen naar toe kan gaan.

• Begeleid de student naar de bewuste persoon, of maak online de connectie tussen de bewuste persoon met de student. Geef ook aan waarom je hem/haar voorstelt. Dit is heel behulpzaam voor de student omdat hij/zij zelf niet weer een nieuwe drempel over moeten.

Beloof alleen zaken die je echt waar kunt maken!

Een mooi studiejaar gewenst!

Bekijk ook:

mijn blog Interesse, de sleutel van contact maken

Schakel om naar doelgerichte gesprekken.

Iedereen is moe

Iedereen is moe.

Iedereen is moe, merk ik ook dit jaar weer op, studenten en docenten.. Normaal gesproken is deze periode van het jaar sowieso rommelig. Veel studenten met autisme hebben last van al die vrije dagen. Pasen, Koningsdag, Hemelvaart en Pinksteren gooien de dagelijkse structuur behoorlijk omver. Het kost hun erg veel energie om steeds weer op te starten.

Nu was de structuur al goed verstoord door de intelligente lockdown. Dit betekende al het onderwijs online. Bij sommige onderwijsinstellingen verliep de omschakeling soepel. Bij andere erg rommelig.

Vooral de aanloop naar de tentamens verliep chaotisch met elke keer andere instructies over de tentamens. Die onduidelijkheid heeft veel stress gegeven vooral bij mijn studenten met autisme.

Voor veel studenten met autisme was het wegvallen van het reizen een enorm pluspunt. Het reizen met openbaar vervoer vraagt veel energie. (zie reizen en de impact op studeren).Het bekijken van colleges in eigen tempo (als ze van te voren waren opgenomen) was erg fijn.

Studie is studie, thuis is thuis

Tegelijkertijd bleek het voor veel studenten een enorme uitdaging te zijn om zelf structuur aan te brengen in hun dagen. Een goed dag- en nachtritme en een goed studieritme aan te houden bleek niet voor iedereen vanzelfsprekend. Na een aantal weken hadden velen een structuur gevonden en de discipline om thuis te studeren. Terwijl de meesten voorheen elders studeerden en zeker niet thuis. Het vergde energie en doorzettingsvermogen.

Gewacht op duidelijkheid

De afgelopen weken hebben zij veel gewacht op duidelijkheid, gewacht op goede instructies voor groepswerk, gewacht op duidelijke communicatie, meerdere en verschillende instructies ontvangen hoe een tentamen zou verlopen. Soms 2,5 weken gewacht op antwoord op hun vragen aan mentoren, decanen of studieadviseurs (deze voorbeelden komen uit de ervaringen van mijn studenten). Hierdoor veel frustratie en stress.

Geen fysieke colleges meer

Het studieritme aanhouden werd steeds lastiger met al die extra vrije dagen. Toen op een zeker moment het ook duidelijk werd dat er dit studiejaar geen fysieke colleges meer komen, zakte de moed bij veel studenten in de schoenen.

Nu is ook bekend dat veel studies in het nieuwe collegejaar online verder gaan. Een aantal studenten waren na deze bekendmaking niet meer gemotiveerd en hadden moeite om door te gaan. Aan het begin van de lockdown heeft een aantal studenten even gedacht:” ik stop er dit jaar mee. Ik heb genoeg van al dat ‘gedoe’ en ga volgend jaar gewoon weer van start”. Maar ja, volgend jaar gaat door op de zelfde manier door dus de teleurstelling is groot.

Krachtsinspanning

Zij hebben hun uiterste best gedaan om zich aan te passen aan de nieuwe situatie. Sommigen hadden een aantal weken nodig om weer in het ritme te komen. Ze zijn nu moe van het ‘veranderen’ en het vooruitzicht zo verder te moeten gaan volgend jaar met hun studie helpt niet enthousiast de studie activiteiten voort te zetten. Het vergt krachtsinspanning.

Docenten zijn ook moe

We begrijpen dat de hogescholen en universiteiten er van alles aan doen om het onderwijs op de een op andere manier voort te zetten. Het vraagt van de docenten een enorme inspanning. Dat niet alles meteen goed verloopt, daar heeft iedereen begrip voor.

De docenten zijn ook moe, heel begrijpelijk. En de klus is nog niet geklaard. Ze moeten nu ook een verandering aanbrengen in het onderwijsmateriaal van het eerste semester van studiejaar 2020-2021. De studenten moeten wat langer wachten op antwoord op hun vragen en op duidelijkheid over de tentamens. Soms vraagt de docent wat meer geduld en begrip van de student omdat het een bijzondere tijd is. Ook hier willen ze aan meewerken.

Begrip voor stress

Nu wil ik begrip vragen voor de studenten met autisme. Voor de meesten geeft onduidelijkheid veel stress. Stress werkt door op alle terreinen. Dus deze studiestress heeft ook invloed op privézaken. Sommige studenten hebben bij aanvang van de studie aangegeven dat zij autisme hebben. Zij hebben in het gesprek met decanen, studieadviseurs en mentoren aangegeven dat regelmatig gesprekken met hen zeer behulpzaam is om stress te voorkomen. Met deze gesprekken weten ze dat ze een vangnet hebben. Dat zij er niet alleen voor staan.

Laten we het anders doen

Ik vraag de decanen en studieadviseurs of zij extra aandacht aan deze groep studenten willen geven in deze tijd. Normaal gesproken wordt verwacht dat de student ZELF initiatief neemt om contact op te nemen met de decanen, studieadviseurs en mentoren. Nu alles ‘anders’ is, we spreken ten slotte ook over het ‘nieuwe normaal’, laten we dan nu ook de regels ‘ANDERS’ oppakken. Het zou fijn zijn als de decanen, studieadviseurs en mentoren ZELF contact opnemen met deze groep studenten. Voor veel van deze studenten is het lastig om ‘hulp te vragen’ ( zie help hulp vragen) of te spreken over dingen die je niet goed afgaan. Wat fijn is het dan als iemand je tegemoet komt.

Impact

Ook de stage- en afstudeerbegeleiders roep ik op om deze groep studenten extra te steunen en te benaderen. Realiseer je dat voor sommigen de lockdown een grote impact heeft. Denk eens aan stages en afstuderen. Niet alle stages konden doorgaan, veel zijn afgebroken. Of afstudeeropdrachten die niet gestart konden worden en waardoor een behoorlijke studievertraging is opgelopen met alle gevolgen van dien. Het blijkt dat de bedrijven nu nog niet kunnen nadenken over stagiaires voor aankomende september. Ik hoef niet uit te leggen hoeveel stress dit geeft, dit begrijpt iedereen, of niet?

Bedanken

De decanen, studieadviseurs en mentoren die ZELF de contacten met deze groep studenten onderhouden wil ik bedanken. Het gevoel er niet alleen voor te staan, houdt deze studenten op de been. Als je bij aanvang van je studie te horen hebt gekregen dat deze mensen je contactpersonen zijn, is het geweldig om te ervaren dat ze er echt voor je zijn en dat je gesteund wordt. Ik zie de impact op mijn studenten waar dat gebeurt.

Echt, aandacht werkt!

Stress, wat doet het met ons brein? Tips voor docenten

Tips voor docenten om stress te helpen reduceren

Als je langdurig stress ervaart maakt je lichaam het stresshormoon cortisol aan. Dit kost enorm veel energie. Daardoor zijn mensen die veel stress ervaren vaak moe en hebben ze nergens meer zin meer in.

Je begrijpt dat een student met autisme veel stress momenten mee maakt en welke invloed dat kan hebben op zijn of haar studiesuccessen. Door duidelijk te zijn of duidelijkheid te scheppen, kun je veel bijdragen aan stress reductie voor de student/leerling met autisme.

Ben je iemand die volgens een zelfde structuur de lessen opbouwt?

Tips

• Leg je structuur uit en vertel wat je van de student/leerling verwacht.
• Houd je aan de regels die je met de groep/klas hebt afgesproken.

Of ben je iemand die vooral veel interactie met de groep uitlokt?

Interactie is altijd leuk. Weet dat het voor studenten/leerlingen met autisme heel veel verwarring kan geven. Het overzicht van hoofd- en bijzaken gaat dan snel verloren. De informatieverwerking van iemand met autisme gaat anders en heeft in de regel meer tijd nodig.

Tips

• Als je van iedere aanwezige input verlangt, creëer dan tijd zodat de student/leerling met autisme ook de ruimte krijgt om zijn/haar inbreng te formuleren.
• Geef de studenten/leerlingen met autisme vooraf de casussen die je wilt bespreken.
• Wil je groepsopdrachten in de les laten doen, kan het erg behulpzaam zijn voor de student als hij/zij de opdracht en het doel van te voren krijgt.

Of ben je iemand die improviseert tijdens de lessen en inspeelt op de actualiteiten?

Elke keer weer spannend waar het over zal gaan en hoe de les gaat verlopen. Voor studenten/leerlingen met autisme zijn de verbanden die anderen zien niet altijd helder. Zo kan iemand met autisme de actualiteit als een heel ander domein zien dan de lesstof. Voor hem/haar zijn het bijvoorbeeld 2 verschillende werelden.

Tips

• Benoem tijdens je les zo nu en dan de rode draad van je verhaal zodat iedereen weer kan aanhaken en de essentie duidelijk voor ogen heeft.
• Geef aan het einde van je les duidelijk aan welke literatuur voor de les van belang is.

Bedenk hoe minder stress de student ervaart, des te groter de kans op studiesuccessen.