We willen het graag goed doen!
Het studiejaar is al weer een maand aan de gang. Hopelijk hebben we al een beetje een nieuw ritme ontwikkeld. Het is nu de tijd waarin alle kennismakingsgesprekken en mentor gesprekken gestart zijn. Momenten om elkaar beter te leren kennen en ontbrekende informatie te vragen. We willen het graag goed doen!
Soms zo lastig
Deze gesprekken zijn voor studenten/leerlingen met autisme en ook voor de docenten erg intensief. Deze gesprekken worden vaak als spannend ervaren door de student met autisme en kunnen van tevoren stress oproepen. Mensen met autisme zijn meer op zichzelf gericht en kunnen zich moeilijk een voorstelling maken dat anderen persoonlijke zaken van hen willen weten. Zij zijn meer op feitelijke en zakelijke informatie gericht.
Ik herinner me nog goed mijn eerste mentorgesprek met Eric *. Om wat meer over hem te weten, vroeg ik naar zijn vakantie. Hij keek mij wantrouwig aan en vertelde dat hij thuis was gebleven. Ik zag dat hij nerveus werd. Toen ik naar zijn hobby’s vroeg, stelde hij mij de vraag wat dat met de studie te maken had. Het was duidelijk dat hij zich niet op zijn gemak voelde. Hij vertelde me dat hij dit niet relevant vond voor zijn opleiding en wilde het niet vertellen. Hij wilde graag school en thuis gescheiden houden. Hij zat hier voor zijn studie. Ik wilde het graag goed doen en had juist het tegenovergestelde bereikt. Eric voelde zich helemaal niet op zijn gemak. We vonden de situatie allebei lastig.
Stress voor een gesprek
De stress bij de studenten met autisme kan door een aantal factoren veroorzaakt worden:
Het onbekende
- Want het is nog niet bekend wat er van je verwacht wordt in het gesprek.
- Wat vertel je over jezelf, wat wil de ander horen, doe je het wel goed, begrijpt de ander me wel en begrijp ik de ander wel goed?
- Hoe weet ik wat de ander bedoelt?
- Hoe weet ik dat ik het goed doe?
Communicatie: Mensen met autisme kunnen het lastig vinden
- informatie te vragen of te geven (de een zegt niets meer en de ander houdt niet op met vragen en geven van informatie).
- emoties te uiten
- opmerkingen te maken om een gesprek op gang te brengen of houden
- oogcontact te maken of te houden en non-verbale signalen te interpreteren
We willen het graag goed doen en toch gaat het niet vanzelf
Het is goed te beseffen dat zowel de docent als de student hun uiterste best doen om met elkaar in gesprek te zijn. We zijn alleen allemaal anders uitgerust met communicatieve en sociale vaardigheden.
Communiceren is een van de moeilijkste vaardigheden, ook voor mensen zonder autisme.
In een gesprek over communicatie vertelde een docent dat zij het zo moeilijk vindt om met mensen met autisme een gesprek te voeren, het verloopt altijd zo moeizaam. Waarop de student met autisme zei: dat heb ik nu ook. Als ik praat met mijn vrienden met autisme gaat het altijd goed en is het makkelijk. Maar zodra ik met iemand zonder autisme praat, verloopt het moeilijk.
Twee werelden en toch ervaren we dezelfde problematiek! Omdat we het zo graag goed willen doen, hier een aantal tips:
*Eric is een gefingeerde naam.
